|
Bengeltje is zeven jaar en woont in een kindertehuis. De groepsleiding wil of moet bepaalde weekends vrij zijn en de kinderen gaan dan naar huis. Maar zijn ouders zijn hiertoe niet in staat. Moeder is erg ziek en vader gehandicapt. Het
verhaal wordt verteld door de man die Bengeltje acht jaar lang in vele weekends
en vakanties heeft opgevangen, ook toen deze weer thuis woonde – d.w.z. bij
zijn vader; moeder is in de loop van de tijd gestorven. De erfenis was een
verwaarloosde hond, die ‘dus’ bij
de man werd afgegeven. De man komt ook met regelmaat bij de vader op bezoek en
is dan ook even gezinshulp. De
aantrekkingskracht is wederzijds. De man geniet van de schoonheid en
spontaniteit van de jongen. Deze geniet van de zorg, de aandacht en de
mogelijkheden die de man biedt. Bengeltje geeft veel zoenen en er wordt
gestreeld en gestoeid. Alle initiatieven gaan van de jongen uit. De
jongen is niet preuts, ook niet over zijn seksuele ontwikkeling. Hier is hij
heel open en spontaan in. Na enkele jaren is er dan ook beperkt seksueel contact
tussen de man en de jongen. De jongen initieert dit: vraagt er eenvoudigweg om.
Later neemt de jongen het initiatief om dit aspect in de relatie af te bouwen.
De man volgt de jongen in deze. De mate van intimiteit is steeds door de jongen
bepaald.
De
man geniet ook van het contact. Ook hij kan iets van de kindertijd herbeleven,
zij het indirect. De zorg vult een lege plek in zijn leven en wellicht ook in
zijn persoonlijkheid. Hij geniet ook van de schoonheid van het joch. Deze
beleving is meer als een esthetische beschreven dan als een seksuele. Het was de
tijd dat de Spaanse jongetjes nog heel korte broekjes droegen. Er
speelt meer in het verhaal.
Bengeltje blijkt behoorlijk bengelachtig te zijn. Er was sprake van vroege verwaarlozing en mishandeling, met name door de moeder. Dat werkt door. Het is een lastig joch met flink wat agressiviteit in zich. Hij is verzot op messen en snel in conflict met zijn omgeving.
In de periode dat er beperkt seksueel contact was bleek dat dit de jongen rust gaf. De agressiviteit verdween eenvoudigweg. Contact
in een maatschappij
Het contact speelt zich af in een maatschappij, de Spaanse, dus in een macho- en een heterocultuur voor jongens. In die omgeving overleeft het contact. Het contact wordt “vriendschap” genoemd en een datum als ‘vijf jaar vriendschap’ wordt openlijk gevoerd met veel bezoek en cadeautjes. In die tijd kon dat nog. Voor
de jongen levert dit een ambivalentie en een zekere grilligheid op. De
machocultuur trekt hem, maar hij wil ook het kind zijn in deze veilige omgeving
niet missen. In de tijden dat de jongen de macho-kant kiest, wacht de man tot
hij het andere weer vraagt en steeds gebeurt dit ook. Vervolg 1Naarmate de jongen ouder wordt, wordt het contact iets losser. De jongen vindt mensen die de zorg over kunnen nemen en wel dichter bij zijn huis: een kinderloos echtpaar waar hij min of meer bij intrekt. Vooral de vrouw is gek met hem en noemt hem "mijn oogappel". Vervolg
2
Het contact is tot in lengte van jaren aangebleven. In zijn twintiger jaren woont de jongeman nog een poos bij de man. Terugkijkend zegt hij dan
De
jongen is destijds meerdere malen door de politie ondervraagd, maar heeft altijd
resoluut geweigerd welke klacht dan ook maar in te dienen of welke belastende
verklaring ook maar af te leggen. |